پس زمینه تئاتر در ایران به دوران باستان (۶۴۱–۱۰۰۰ پیش از میلاد) برمیگردد. شروع اولین تئاتر و پدیدههای بازیگری مردم این سرزمین را میتوان در مراسم و تشریفاتی جستجو کرد که در آنها به ستودن قهرمانهای افسانهای و ملی و تحقیر دشمن میپرداختند؛ که از این دست آثار میشود به سوگ سیاوش و روایات نمایشی از تاریخ، داستانهای اساطیری و عشقی که توسط هرودوت و گزفون گزارش شده اشاره کرد.